-
1 ból
сущ.• болезненность• болезнь• боль• горе• заболевание• мука• недуг• пытка• рана• страдание* * *♂, Р. \bólu боль ž;ostry \ból острая (резкая) боль; \ból głowy головная боль; krzyczeć z \bólu кричать от боли; sprawiać \ból причинять боль; \bólе parte потуги (родовые); ● serce pęka z \bólu сердце кровью обливается
* * *м, Р bóluболь żostry ból — о́страя (ре́зкая) боль
ból głowy — головна́я боль
krzyczeć z bólu — крича́ть от бо́ли
sprawiać ból — причиня́ть боль
bóle parte — поту́ги ( родовые)
-
2 krzy|knąć
pf — krzy|czeć1 impf (krzyknęła, krzyknęli — krzyczysz, krzyczał, krzyczeli) Ⅰ vt (mówić głośno) to shout- krzyknęła do syna, żeby wracał do domu she shouted at her son to get back home- dlaczego tak krzyczysz? why are you shouting?- masz rację, ale nie krzycz you’re right, just stop shouting- odwrócił się i krzyknął, że wróci he turned around and shouted that he’d be back- „co się stało?” krzyknął ‘what happened?’ he shouted- krzyczeć na alarm to give a warning shout, to shout in warning; przen. to sound an/the alarm przen.- krzyczeć gwałtu pot. to shout for help- krzyczeć na cały dom a. na całą wieś to shout a. scream at the top of one’s voiceⅡ vi 1. (pod wpływem emocji) to shout, to scream- krzyczeć z radości to shout for joy- krzyczeć z przerażenia to scream in fear- krzyczeć z bólu to scream in pain- krzyczeć przez sen to scream a. shout in one’s sleep2. (strofować) to yell, to shout (na kogoś at sb)- krzyczała na dziecko za rozbitą szklankę she yelled at the child for breaking the glass- stale krzyczy na niego, żeby posprzątał w pokoju she’s always yelling at him to clean his room3. (przywołać) to call (na kogoś for sb)- krzyknął na kelnera he called for the waiter4. (o ptakach) to cry (out), to screamThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krzy|knąć
-
3 schreien
-
4 oszala|ły
Ⅰ pp ⇒ oszaleć książk. Ⅱ adj. 1. (niepoczytalny) crazy, frantic- oszalały z zazdrości mąż a husband frantic with jealousy- oszalały z bólu/radości/rozpaczy crazed a. crazy a. mad with pain/joy/grief- jak oszalały [biegać, krzyczeć, śmiać się] pot. like crazy a. mad- rzucił się na nią jak oszalały he made a mad lunge for her2. (zauroczony) crazy, mad- na jego punkcie była całkiem oszalała she was completely crazy a. mad about himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oszala|ły
См. также в других словарях:
krzyczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, krzyczećczę, krzyczećczy, krzyczećczał, krzyczećczeli {{/stl 8}}– krzyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, krzyczećnę, krzyczećnie, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… … Słownik języka polskiego
drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać … Słownik języka polskiego
wrzeszczeć — ndk VIIb, wrzeszczećczę, wrzeszczećczysz, wrzeszcz, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli wrzasnąć dk Va, wrzeszczećnę, wrzaśniesz, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęła, wrzeszczećnęli, wrzeszczećnąwszy «krzyczeć głośno; o ptakach: wydawać krzykliwy … Słownik języka polskiego
prosię — n IV, D. prosięęcia; lm M. prosięęta, D. prosięsiąt «małe świni; prosiak» Pieczone prosię. Karmić prosięta. Koryto, zagroda dla prosiąt. ◊ pot. Kwiczeć jak zarzynane prosię «głośno krzyczeć, wrzeszczeć, zwykle z bólu» ◊ Rozmawiać z kimś jak gęś z … Słownik języka polskiego
ryczeć — ndk VIIb, ryczećczę, ryczećczysz, rycz, ryczećczał, ryczećczeli ryknąć dk Va, ryczećnę, ryczećniesz, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęła, ryczećnęli, ryczećnąwszy 1. «o niektórych dzikich zwierzętach, np. jeleniu, lwie, niedźwiedziu i o bydle… … Słownik języka polskiego
wyć — ndk Xa, wyję, wyjesz, wyj, wył 1. «o niektórych zwierzętach: wydawać głos przeciągły, jednostajny, zawodzący» Wilk wył przeraźliwie. Hieny wyły z głodu. 2. «o ludziach: głośno, przeraźliwie krzyczeć, wrzeszczeć; płakać głośno, żałośnie» Wyć z… … Słownik języka polskiego
jak potępieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} o sposobie zachowania się, przeżywania czegoś: bardzo żywiołowo, głośno, nieludzko, okropnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrzeszczeć, krzyczeć, latać, cierpieć jak potępieniec. Ranni wyli z bólu jak… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, ryczećczę, ryczećczy, ryczećczał, ryczećczeli {{/stl 8}}– ryknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ryczećnę, ryczećnie, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zaryczećczę, zaryczećczy, zaryczećczał, zaryczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach: wydać donośny przeciągły głos, ryk; też: zacząć ryczeć; wydać głos… … Langenscheidt Polski wyjaśnień